Χαμηλών τόνων και ήσυχος ο ηλεκτρονικός ήχος του Victor Bermon κάνει αυτήν τη μέρα που θα έπρεπε ο ήλιος να μας καίει, μελαγχολική. Photographs Are Not Memories λέει ο Βίκτωρας κι αν εννοεί ότι οι αναμνήσεις μένουν για πάντα μέσα σου και δεν αποτυπώνονται στο χαρτί, συμφωνώ. Είναι και μια από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου.
Από το έκτο track ως το όγδοο (First Encounters, Portrait, Famous Discussion και Theatre Of Signs) βρήκα το ωραιότερο soundtrack της συννεφιάς. Θα δοκιμάσω να το ακούσω και σαββατοκύριακο που λένε ότι θα φτιάξει ο καιρός. Ίσως να μου φτιάξει τη διάθεση. Γιατί ακόμη δεν κατάλαβα.
Ο καιρός διάμορφωσε τη διάθεση γι' αυτή τη μουσική ή η μουσική αυτή κάθεται ακριβώς σ' ότι καιρό βρει; (τέτοια φιλοσοφική ανησυχία;;;)
Πάντως ο Victor Bermon χωρίς να κάνει κάτι το ιδιαίτερο εδώ που τα λέμε - δε θα βγάλω και σημαία στο μπαλκόνι - μας φέρνει ένα αξιόλογο δισκάκι που θα ακουστεί μέχρι και το φθινόπωρο. Μετά κομμάτι δύσκολο γιατί μέχρι τότε θα βρούμε κάτι καλύτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου