Γενικά για τις συναυλίες

Με αφορμή το σχόλιο της Sadie για τo live των Red Sparowes στο Αν, θέλω να πω δυο κουβέντες για τη διαφορά μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης στο θέμα των συναυλιών.

Ο κάτοικος του λεκανοπεδίου ζει μια διαφορετική πραγματικότητα από αυτήν που ζουν όλοι οι υπόλοιποι. Σε όλα τα επίπεδα. Ας περιοριστώ στα θεάματα. Η Αθήνα έχεις τις περισσότερες θεατρικές σκηνές της Ευρώπης. Ομάδες χορού, εικαστικά, ζωντανές εμφανίσεις. Κάθε μέρα η ατζέντα είναι γεμάτη κι αν έχεις λεφτά, έχεις να κάνεις κάθε βράδυ και κάτι το διαφορετικό. Μπορείς να γεμίσεις το άδειο κεφάλι σου, όχι απλά διασκεδάζοντας σε μπουζούκια και club, που κι αυτό είναι μέσα στο πρόγραμμα, αλλά βλέποντας συνέχεια διαφορετικά καλλιτεχνικά δρώμενα.

Τα live από τις εταιρείες προορίζονται και περιορίζονται τις περισσότερες φορές στην Αθήνα, λόγω έλλειψης σοβαρών χώρων στη Θεσσαλονίκη που μπορούν να καλύψουν μία τέτοιες εκδηλώσεις. Να μην παραβλέψουμε και το γεγονός της προσέλευσης του κόσμου. Γιατί στην Αθήνα, ο νέος μεγαλώνει με μια διαφορετική κουλτούρα καθώς τα πάντα συμβαίνουν γύρω του και μπορεί να τα δει πληρώνοντας για τη μεταφορά του ένα απλό αστικό εισητήριο. Έτσι πηγαίνει πιο εύκολα στο θέατρο, στις συναυλίες, στις παραστάσεις χορού κλπ.

Για να δω εγώ Beastie Boys και Madness σε λίγες μέρες πρέπει να κάνω ταξίδι. Βλέπετε ποια είναι η διαφορά; Σ' αυτό φταίει η νοοτροπία των ανθρώπων που διαφεντεύουν αυτήν την πόλη που το φαγοπότι του '97 δεν άφησε καμιά κληρονομιά στην "πολιτιστική" πρωτεύουσα.

Είναι κρίμα γιατί φερόμαστε μια ζωή αμήχανα και μαλακισμένα ακόμη κι όταν μας δίνονται ευκαιρίες.

Αφού έζησες τους U2 στο λιμάνι, τι άλλο θες; Πιες το φραπέ σου στην Αριστοτέλους και σκάσε.

Κι ένα δεύτερο μεγάλο θέμα. Η τιμή των εισητηρίων.

Ήταν, είναι και θα είναι ντροπή ο τρόπος που μας φέρονται. Είναι πραγματική επίθεση στις τσέπες μας. Ο ανειδίκευτος στην Ελλάδα βρε ζώα παίρνει μόνο 570 €. Γιατί να τον πατήσεις και συ παραπάνω σ' αυτό που γουστάρει; Δε φτάνουν αυτά που τραβάει.

Γιατί τα θεάματα να είναι είδος πολυτελείας;
Γιατί η νόμιμη μουσική να είναι είδος πολυτελείας;

Κάποια στιγμή, οι νιγηριανοί στους δρόμους με κάποιο μαγικό virtual τρόπο θα μπορούν να αντικαθιστούν το αίσθημα του θεατή μιας συναυλίας μαζί με τη μουσική, μόνο με 2 €.

Και τότε θα τραβάτε τα βυζιά σας.