Που πας βρε Καραμήτρο αν δεν έχεις το Psychocandy και το Darklands; Σταθμός στην ιστορία των indie, αν θέλεις να το αποκαλείς έτσι γιατί για μένα δεν είναι indie, είναι απλά Jesus And Mary Chain και δεν κατατάσονται πουθενά. Όταν ξεκινάς να αγοράζεις δίσκους, εκτός από τα classic rock albums που αγοράζεις σε nice price, τα επόμενα είναι αυτά τα δύο.Και γιατί αυτός ο πρόλογος αφού το θέμα μας είναι το Barbed Wire Kisses; Γιατί όταν γράφεις για τους αδελφούς Reid πάντα έτσι πρέπει να ξεκινάς.
To Barbed Wire Kisses είναι το μάζεμα κάποιων singles και B sides που για όσους δεν είχαν την πολυτέλεια να αγοράζουν τα 7ιντσα κι είχαν σοβαρές ελλείψεις, ήταν σωτήριο.
Sidewalking, Who Do You Love και Surfing USA δεν παίζουν στο δικό μου το βινύλιο γιατί τρύπησε σ' εκείνα τα σημεία. Πρέπει να πω ότι έκανα αγώνα για να μπορώ να τα παίξω σε κλειστό χώρο με πολύ κόσμο και να μη φάω ξύλο. Έπρεπε πρώτα να σουρώσουν και μετά να τους περνάω τα δικά μου. Αφού έγιναν συνήθεια και μετά... party. Θέλω να σημειώσω ότι μιλάω για mainstream θαμώνες.
Το Barbed Wire Kisses είναι πιο αγαπημένο από τα Psychocandy και Darklands γιατί έπαιξε περισσότερες φορές. Διαλύθηκαν όχι το 1999, αλλά όταν ξόδεψα τζάμπα τα λεφτά μου για το Automatic. Αλλά ήταν οι Jesus And Mary Chain γι' αυτό αγόρασα και τα επόμενα. Έπρεπε.
Πιτσιρίκο... πάρτο αυτό ρε! Θα με θυμηθείς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου