Αυτές είναι οι αδελφές Pierce για όσους μπορεί να μπερδέψουν το όνομα με τα "τρυπήματα" οπουδήποτε στο σώμα για τοποθέτηση καλαίσθητου σκουλαρικίου. Αρχικά θα τις αντιμετωπίσεις ως ένα folk group. Γρήγορα όμως θα καταλάβεις ότι δε μπορείς να τις τοποθετήσεις εκεί ακριβώς. Είναι και οι φωνούλες πολύ pop για κάτι τέτοιο, οπότε που καταλήγεις; Καλά δε θα σκάσω κιόλας.Ακούω το ρυθμό του Sticks And Stones αυτή τη στιγμή και ομολογώ ότι τις βρίσκω χαριτωμένες. Τώρα παίζει το Ruin και θα έλεγα για την ώρα (περασμένα μεσάνυχτα, παράμετρος: πολύ δυνατός αέρας) είναι μια χαρά. Θέλω να πω ότι το μεταλόφωνο και οι καμπανούλες γενικότερα με συγκινούν. Βγάζουν μια παιδικότητα κι όταν οι φωνές είναι "κι αν δε το πούμε ολόσωστα δεν πειράζει" γίνονται τα τραγούδια για μεγάλα παιδιά.
Το single, Boring είναι αλήθεια ότι ξεχωρίζει ανάμεσα στα άλλα.
Εδώ που τα λέμε δε ξέρω γιατί γράφω γι' αυτό το δίσκο. Να πω την αλήθεια πάλευα να γράψω για τους Dartz! και το This Is My Ship και δε μου 'βγαινε και το 'ριξα στις Pierces.
Ακούω το Three Wishes και μου φάνηκε ότι άκουσα μπουζούκι. Το πάω πίσω... είναι κάποιο άλλο έγχορδο που πιάνει τις νότες που συγκινούν κάθε Έλληνα.
Αν ήταν τελικά μπουζούκι θα ήταν καλύτερα. Sorry, μη το πετάξω το κείμενο τώρα, κρίμα είναι. Τελικά οι τύπισσες είναι οι αδελφές Ζήνα. Η Πέγκι και η Μάγκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου