Κι όμως μπορείς να πας πίσω. Να βάλεις λουλούδια στα μαλιά, να πάρεις την κιθάρα σου κι είτε στο San Francisco είτε στα Μάταλα με τη θεία μου τη χίπισσα να πας σίγουρα πίσω.Ο συγκεκριμένος τύπος, Jason Quever στο όνομα, έχει ακούσει πολύ Dylan στη ζωή του και Byrds και ενδεχομένως και Βασίλη Καζούλη αν πέρασε καμιά βόλτα από Ελλάδα. Γιατί η Sandy κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν η Φανή.
Δεν έχω τίποτα με τους singers/songwriters (ή έχω;) αλλά ως που μπορούνε να πάνε; Και για να λέμε τα σύκα σύκα και τα σύκα σύκα... πόσο ωραία είναι τα σύκα; Κι άντε καλά σ' ένα βαζάκι με ωραίο περιτύλιγμα, κάπως επεξεργασμένα δηλαδή... πάλι σκέτα, έτσι όπως τα κόβεις από το δέντρο από το '60 μέχρι σήμερα είναι ωραία, αλλά είναι τα ίδια.
Μπορεί να συγκινούν ακόμη τη μάνα μου, αλλά εμένα όχι και τόσο πολύ. Σε λίγο θα πάω για ύπνο και θα το βάλω να παίξει. Νομίζω ότι θα είναι η καλύτερη στγμή της ημέρας.
Και το πρωί στο ραδιόφωνο θα περιμένω ν' ακούσω ότι η εκπομπή είναι μια προσφορά
από τις κλωστές Πεταλούδα DMC (προφέρεται Ντε-Μι-Σε)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου